Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Γιατί να πάω στο βόλει ;

Μέσα σε όλη αυτή τη δίνη της ανεργίας, των οικονομικών και κυρίως υπαρξιακών προβλημάτων, αλλά και της πλήρους ανασφάλειας και αβεβαιότητας, οι ομάδες που προσπαθούν να λειτουργήσουν με αγάπη, σημασία και ενδιαφέρον για τις υποδομές τους, βρίσκονται στο ξεκίνημα της νέας σαιζόν, με πρόσθετες ιδιαιτερότητες στη λειτουργία τους.
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε απέναντι μας έναν γονιό ή κηδεμόνα που έχει ορισμένες, βασικές, ερωτήσεις να κάνει προς τους υπεύθυνους του τμήματος βόλει γυναικών του Α.Ο.Φ. Πορφύρας.
Πάμε να δούμε πως θα τις απαντούσαμε.
ΕΡ. Εδώ ο κόσμος χάνεται και εσείς μας μιλάτε για βόλει;
ΑΠ. Και στην Κατοχή αλλά και στην πάμφτωχη μεταπολεμική όσο και προπολεμική Ελλάδα, δε σταμάτησαν αθλητισμός και παιδεία. Γήπεδα, ομάδες, σχολεία και Πανεμιστήμια λειτουργούσαν κανονικά. Στις δύσκολες συγκυρίες, όπου τα κεκτημένα χάνονται, η διέξοδος και η δυνατότητα εκτόνωσης που προσφέρει ο αθλητισμός είναι βαλβίδα ασφαλείας. Ειδικά για τα παιδιά που πρέπει να συνεχίσουν να έχουν ευκαιρίες για άθληση και για να ....ξεδώσουν. Μακρυά απο τη μιζέρια της καθημερινότητας....
ΕΡ. Και γιατί να πάει το κορίτσι μου στον Πορφύρα για βόλει ;
ΑΠ.Επειδή ο Πορφύρας προσφέρει τη δυνατότητα άθλησης σε σπορ που κατ΄εξοχήν ταιριάζει στα κοριτσάκια, σε οργανωμένο, ασφαλές και οικογενειακό περιβάλλον, με επαγγελματίες προπονητές, καθηγητές φυσικής Αγωγής. Η ομάδα μας συνδυάζει τον πρωταθλητισμό με τη δουλειά στις υποδομές και σε εμάς δεν υπάρχουν απρόσωπες και ανώνυμες αθλήτριες αλλά παιδιά που τα προσέχουμε σαν τα δικά μας και τα ξέρουμε, όλα, με το μικρό όνομα τους.
ΕΡ. Εσείς κοιτάτε να έχετε παιδιά  για να παίρνετε συνδρομές και να κονομάτε. Ετσι δεν είναι ;
ΑΠ. Ακριβώς έτσι. Για αυτό εδώ και 6 χρόνια έχουμε την ίδια συνδρομή, 25 ευρώ τον μήνα, 20 για όσα κοριτσάκια έχουν και το αδελφάκι τους μαζί στο τμήμα ή έχουν άλλο αδελφάκι στον σύλλογο μας, σε μπάσκετ ή ποδόσφαιρο.Επειδή ωστόσο έχουμε κουρασθεί να κονομάμε και όσα βγάλαμε τα κάναμε αμοιβαίο κεφάλαιο, ας έλθει όποιος ενδιαφέρεται να πάρει το ταμείο του τμήματος στα χέρια του και να αναλάβει την ευθύνη των εισπράξεων και την υποχρέωση των πληρωμών. Προσωπικά, τον επιδοτώ με ένα διαρκείας του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο, σε όποια θύρα θέλει, αρκεί να ησυχάσω....
ΕΡ. Η οικονομική κρίση ακουμπά όλες και όλους.
ΑΠ. Ασφαλώς. Για αυτό είμαστε, πάντα, ανοικτοί ώστε να συζητήσουμε και να διευκολύνουμε όπου ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ υπάρχει πρόβλημα. Δε θα διώξουμε παιδιά απο το γήπεδο. Ποτέ. Αλλά και δε θέλουμε να αισθανόμαστε ότι αντιμετωπιζόμαστε προσχηματικά και με ανειλικρίνεια....
ΕΡ.Πως μπορώ να γράψω το κοριτσάκι μου στο βόλει του Πορφύρα ;
ΑΠ. Με ένα τηλεφώνημα στον άνθρωπο που ίδρυσε το τμήμα το 1991, τον Γενικό Αρχηγό του βόλει του Πορφύρα κ.Μανώλη Κελέκο ( 6945026435) ή με επίσκεψη στο κλειστό γήπεδο ''Σαλπέας'', δίπλα στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, το Σάββατο απο τις 10 π.μ. έως τις 1 μ.μ. και την Κυριακή απο τις 1 μ.μ. έως τις 4 μ.μ.
ΕΡ. Εάν δεν αρέσει στο παιδί μου το βόλει;
ΑΠ. Μπορεί να ξεκινήσει, για δύο εβδομάδες, δοκιμαστικά, χωρίς καμμία υποχρέωση...Και αν του αρέσει, μένει, αν όχι, αποχωρεί.
ΕΡ. Μήπως είναι πολυτέλεια ο αθλητισμός;
ΑΠ. Οχι. Ειδικά στη χώρα όπου τα ψυχοφάρμακα είναι τα πρώτα σε κατανάλωση σκευάσματα και όπου τα παιδιά είναι απο τα πιο παχύσαρκα στον κόσμο. Ο αθλητισμός προσφέρει υγεία, ομαδικό πνεύμα, πειθαρχία, βάζει τα παιδιά σε μία σειρά. Ειδικά στο βόλει του Πορφύρα έχουμε αποδείξει με τα παιδιά που στέλνουμε κάθε χρόνο στα Πανεπιστήμια, ότι ξέρουμε που είναι το μέτρο.
ΕΡ.Και αν δε θέλω να έλθει το παιδί μου στον Πορφύρα;
ΑΠ.Κανένα πρόβλημα. Να πάει αλλού.Αλλά, να πάει κάπου. Να αθληθεί. Να ξεσκάσει. Να κοινωνικοποιηθεί. Να βγεί απο το σπίτι για να πάει σε ένα περιβάλλον που θα το βοηθήσει, πάντα, σε συνδυασμό με την αρωγή που έχει απο το σπίτι και το σχολείο του.
Στείλτε τα παιδιά σας στα γήπεδα. Κερδισμένα θα βγούν.
Ο αθλητισμός , άλλωστε, πάντα ήταν πεδίο δράσης και εκτόνωσης για τους ταλαιπωρημένους και τους μεροκαματιάρηδες που έβαζαν προτεραιότητες και έβρισκαν τον δρόμο τους.
Οι bon viveurs τον ανακάλυψαν αργότερα. Οταν έγινε sic...
Τώρα, που μας αφήνουν μόνους, επειδή δεν έχει ...μέλι και προβολή, ίσως και να είναι καλύτερα....Αρκεί να μη φοβόμαστε την άθληση ή να μη διστάζουμε να ξεβολευθούμε εμείς και να ξεβολέψουμε και το παιδί μας που το μάθαμε να τρώει Cheetos και να χαζεύει τηλεόραση....
Καλημέρα σας.


Νίκος Δελαγραμμάτικας