Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Αυτή ήταν μία ωραία νίκη....

Νίκες άσχημες δεν υπάρχουν στον αθλητισμό. Προφανώς...
Αλλά, η αποψινή, στο Χαιδάρι, με τον Θρίαμβο τον οποίο κερδίσαμε με 3-2 για το πρωτάθλημα Νεανίδων της ΕΣΠΕΔΑ, ήταν πράγματι απο αυτές που ξεχωρίζουν, που είναι ωραίες....Διαφορετικές.
Οχι επειδή έχουμε τίποτα με τον Θρίαμβο. Το  αντίθετο...
Αλλά, επειδή τα παιδιά μας ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ, έπαιξαν ως ΟΜΑΔΑ και στάθηκαν με επιτυχία σε μία δύσκολη έδρα, χωρίς να υστερήσει κανένα απο αυτά. Ηταν μία νίκη καρδιάς αλλά όχι μία νίκη για τις καρδιές μας.....
Τα έντονα συναισθήματα, η ενεργοποίηση στην εξέδρα ακόμα και των πιο ψύχραιμων ( θεωρητικά...) που γύρισαν το παιχνίδι με τον ενθουσιασμό τους, η βοήθεια απο τους φίλους του Πορφύρα στα παιδιά, το κλάμα που έγινε γέλιο στο τέλος, η αφοσίωση στην ομάδα της Ανδρονίκης και της Ειρήνης Πρίφτη και των γονιών τους στους οποίους λέμε χίλια ΜΠΡΑΒΟ για το κουράγιο που έδειξαν σε ένα δικό τους θέμα, το οποίο προσπάθησαν να ξεπεράσουν για να είναι στο γήπεδο με τον Πορφύρα, η αγάπη της Μίνας στις αθλήτριες που μεγάλωσε, το πάθος για τη νίκη, η ενεργός συμμετοχή  4 αθλητριών μας που είναι γεννημένες μόλις το 1996 και έχουν μπροστά τους άλλα 4 πρωταθλήματα Νεανίδων, το πάθος ανθρώπων που μπήκαν στην οικογένεια του Πορφύρα και εντάσσονται σε αυτήν, η ψυχή των παιδιών μας που πήραν τη νίκη με ανατροπές και πάθος, μας γέμισαν την βραδιά.
Και κάτι ακόμα, αν και προσωπικές αναφορές σπανίως κάνουμε.
Απόψε, μπορούμε να πούμε ''καλώς όρισες στην οικογένεια του Πορφύρα'' στην Νίκη Κουτσιβίτη.
Οχι επειδή έπαιξε καλά, αλλά, για την αυθόρμητη αντίδραση της στο τέλος, όταν ήταν με βουρκωμένα μάτια, αγκαλιά με την Στέβη και την Φρόσω, για τη χαρά της νίκης.
Είπαμε ότι ο Πορφύρας είναι αγαπησιάρικη ομάδα....  
Ο Θρίαμβος ήταν πολύ καλός και δεν είναι τυχαίο ότι προερχόταν απο 2 νίκες επί του Ολυμπιακού και της Ευρυάλης. Η δική μας ήττα στην Ευρυάλη, με εκείνη την απαράδεκτη εμφάνιση, μπορεί να μας κοστίσει και σίγουρα θα  μας ακολουθεί μέχρι το τέλος αυτής της φάσεως του πρωταθλήματος....
Αυτή ήταν η τρίτη νίκη μας ενώ έχουμε και τρείς ήττες στον Ομιλο μας.
Προηγηθήκαμε με 2-0 σετ ( 25-20, 25-23) , μείωσε ο Θρίαμβος σε 2-1 με 25-12 και ισοφάρισε σε 2-2 με 25-23 ενώ στο  τάι μπρέικ επικρατήσαμε με 15-12.
Και μόνο το γεγονός ότι ο αγώνας κράτησε 2 ώρες και 20 λεπτά, δείχνει πολλά....
Ο Πορφύρας έκανε μία ώριμη εμφάνιση σε ένα ματς υψηλού επιπέδου και έδειξε χαρακτήρα.
Να που το μόνο που μας λείπει είναι η αυτοπεποίθηση. Τίποτα άλλο. Λείπει ακόμα ;
Φυσικά, έπαιξε τον ρόλο του το γεγονός ότι αυτή τη φορά η μαυρόγατα, για τεχνικούς λόγους, δεν έπαιρνε τηλέφωνο για να μάθει πόσο είναι το σκορ....
Η ομάδα μας αφιερώνει αυτή τη νίκη στην Ανδρονίκη ( ήταν σπουδαία απόψε ) και την Ειρήνη  ( καθοριστική η βοήθεια της )  και εύχεται ότι καλύτερο για τον παππούλη τους και να τον βοηθήσει ο Θεός.
Καλή η διαιτησία των Κολτσίδη--Δρεμέτσικα σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι.
ΘΡΙΑΜΒΟΣ ( προπονήτρια Κιορπέ ) Σταμάτη, Καλογεροπούλου, Τζορμπατζίδη, Σκουλικαρίτη, Θεοδοσίου, Παπαδιώτη, Δρούγκα, Α.Καρκούλια, Α.Καρκούλια, Τζαλάλη, Χανιωτάκη--Ψύχου.
ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( προπονητής Γκούντας ) Χαλβατζή, Χατζηπέτρου, Κουτσιβίτη, Τσαβαρή, Τσιραντωνάκη, Λιάρου, Α.Πρίφτη, Μουρέλου, Δημητρίου, Παλημέρη, Ε.Πρίφτη.