Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Τα σχόλια δικά σας....

Επειδή σέβομαι τον εαυτό μου και το προσωπικό ήθος μου αλλά παράλληλα δε θέλω να παρασυρθώ και να γράψω τους χαρακτηρισμούς που πραγματικά έχω στο μυαλό μου, καθώς πάντα σκέπτομαι ότι το μπλογκ μας το διαβάζουν πάρα πολλά παιδιά, προς τα οποία οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί ακόμα και στις λεπτομέρειες, απλώς, θα σας παρουσιάσω τα γεγονότα μίας αληθινής ιστορίας και εσείς βγάλτε τα συμπεράσματα σας και κάντε τα σχόλια σας.
Εδωσα ένα ημερολόγιο του τμήματος μας στη μητέρα αθλήτριας μας, ώστε να το πάει στο Διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου της Καστέλλας, πίσω απο την Αγία Αικατερίνη και το Πειραικό Θεραπευτήριο, στην πλατεία Αλεξάνδρας.
Ιδια κίνηση έκανα και με άλλες 15 αθλήτριες μας που πήγαν ισάριθμα ημερολόγια σε Διευθυντές--Διευθύντριες στα σχολεία τους, όπου δεν μπόρεσα να πάω να τα δώσω χέρι με χέρι, γιατί στόχος και σκοπός ήταν να καλύψουμε όλο τον κεντρικό Πειραιά, όπως και έγινε, ώστε να ευχαριστήσουμε ανθρώπους ή να μας γνωρίσουν άλλοι.
Ο συγκεκριμένος Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου στην Αγία Αικατερίνη, μας γύρισε πίσω το ημερολόγιο λέγοντας '' Είναι δώρο απο ιδιωτικό σωματείο. Δεν μπορώ να το παραλάβω. Πρέπει να έλθουν σε επαφή μαζί μου μέσω της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για ότι θέλουν. Δε μιλάω με ιδιωτικά σωματεία και δε θέλω επαφές μαζί τους. Απαγορεύεται''.
Ολα αυτά για ένα ημερολόγιο που στείλαμε για το καλό, χωρίς καμμία απαίτηση, δίχως κανένα αίτημα, δίχως τίποτα άλλο. Μόνο για την καλή χρονιά.
Εχω κάνει πάρα πολλά για αυτή την ομάδα, συγκεκριμένα για αυτό το τμήμα.Επειδή έτσι μου αρέσει, κανείς δε με υποχρέωσε ή μου το ζήτησε, προφανώς κανείς δεν μπορούσε να μου το επιβάλλει.
Προσβολές, επειδή δεν έχω δώσει δικαιώματα, δε δέχομαι απο κανέναν.
Κυρίως, ωστόσο, δεν ανέχομαι τους ΕΧΘΡΟΥΣ του αθλητισμού.
Κατανοώ, πάντως, ότι στη ζωή υπάρχει κάτι που είναι ανίκητο.
Οπότε, πάω παρακάτω.
Με την απαραίτητη, φυσικά, αναφορά που θα ακολουθήσει την Δευτέρα απο ΜΜΕ αλλά και προς το Υπουργείο Παιδείας.
Ειλικρινά, πάντως, με τα χίλια ζόρια κρατήθηκα για να μην γράψω ότι πραγματικά ισχύει για αυτή την, πλειοψηφική,  κατηγορία ανθρώπων που τελείωσαν την Παιδαγωγική Ακαδημία ή χρίσθηκαν εκπαιδευτικοί και ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΛΥΣΣΑΛΕΑ τον αθλητισμό, επειδή ποτέ δεν τον αγάπησαν, ποτέ δεν τον κατάλαβαν, ποτέ δεν τον γνώρισαν ή και ποτέ δεν τα κατάφεραν στα σπορ και αυτό δεν το λησμονούν.
Αν και όταν σου γυρνούν πίσω ένα ημερολόγιο, το οποίο βεβαίως εσύ έχεις πληρώσει κανονικά στο ταμείο της ομάδας, απλώς, υποκλίνεσαι.....
Και καταλαβαίνεις γιατί έχουμε αυτή την κοινωνία.Γιατί τα παιδιά μας παίρνουν αυτή την εκπαίδευση.
Δε φταίει μόνο το κράτος. Τα μυαλά μας, τα σπίτια και το σχολείο φταίνε επίσης.
Και το κράτος βρίσκει και τα κάνει μετά.....


Ν.Δελαγραμμάτικας