Αν συγκινηθήκαμε και κλάψαμε απο χαρά για την άνοδο μας, αισθανθήκαμε εξίσου μεγάλη ικανοποίηση με την επιτυχία του Πορφύρα, με την αγάπη και τη φιλοξενία του ιστορικού Απολλώνιου που ναι μεν έπεσε στην Β΄ΕΣΠΕΔΑ, αλλά, θα ξανασηκωθεί γρήγορα και θα πατήσει και πάλι γερά.
Πως να χαθεί μία ομάδα όπως ο Απολλώνιος όταν ΤΙΜΗΣΕ με τέτοιο τρόπο την ομάδα που πήγε στο γήπεδο του και πανηγύρισε τον τίτλο.
Μας έδωσαν το δικαίωμα να χαρούμε σαν στο σπίτι μας, με τις σαμπάνιες μας, με τα μπουγελώματα μας, με τα χαρτάκια και τις σημαίες μας, που γέμισαν το τεραίν και έκαναν...χάλια τα αποδυτήρια και το παρκέ.
''Να χαρείτε παιδιά, πρωτάθλημα πήρατε...''.
ΜΠΡΑΒΟ ΒΡΕ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΩΤΕΣ.
Μέχρι και ανθοδέσμη έδωσαν στα κορίτσια για την άνοδο κι η αρχηγός μας η Βιβή Μπαλή, ένα απο τα παιδιά μας ( που είναι ΟΛΑ σπουδαία) δεν την άφηνε απο την αγκαλιά της, κάνοντας σα μωρό.
Απολλώνιε σε περιμένουμε στα ψηλά.
Το βόλει Γυναικών σε έχει ανάγκη και ο Πορφύρας σε θέλει ΔΥΝΑΤΟ , γιατί το ΑΞΙΖΕΙΣ.
Τέτοια συμπεριφορά, στο γήπεδο μας δεν την έχουμε ζήσει.
Μας κάνατε να νιώθουμε την ανάγκη να ΥΠΟΚΛΙΘΟΥΜΕ στο μεγαλείο σας.
Γιατί αυτά που μας λέγατε, αυτά που κάνατε για εμάς μετά απο τον αγώνα, τα ΝΙΩΘΑΤΕ.
Τα Πειραιωτάκια, άλλωστε, ξέρουν να αναγνωρίζουν.
Για αυτό και ΕΙΧΑΤΕ, ΕΧΕΤΕ και ΘΑ ΕΧΕΤΕ τον ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΑΣ.
