Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Τι μάθαμε σήμερα το πρωί ;

Λοιπόν, τι μάθαμε σήμερα το πρωί με αφορμή τη διεξαγωγή του αγώνα των Παγκορασίδων μας ( η ομάδα της κας Πόπης ) με την Ιριδα στη Νέα Σμύρνη ;
Διάφορα και χρήσιμα.
Πρώτα απο όλα.
ΜΠΡΑΒΟ στους γονείς. Είπαμε στις 8 στο γήπεδο μας, για την αναχώρηση, ήταν όλοι εκεί και στις 8.05 φύγαμε.
ΚΡΙΜΑ για την αστάθεια στην απόδοση των παιδιών. Αλλη ομάδα είδαμε με το Ιλιο, άλλη σήμερα. Με το Ιλιο αγωνισθήκαμε καταπληκτικά, με την Ιριδα που δεν είναι καλύτερη, νομίζουμε, απο το Ιλιο, παρουσιάσαμε το 30% των δυνατοτήτων μας.Βεβαίως, η Ιριδα ήταν πιο προσεκτική σήμερα, έκανε λιγότερα λάθη και απόλυτα δίκαια νίκησε.
ΕΙΝΑΙ φυσιολογική, πάντως, αυτή η μεταμόρφωση απο το ένα παιχνίδι στο άλλο. Σε αυτές τις ηλικίες, τα παιδιά δεν είναι δυνατό να έχουν σταθερότητα και διάρκεια.
ΝΑ ΜΗ ξεχνάμε ότι μέσα απο την ομαδική προσπάθεια κερδίζουμε αθλήτριες οι οποίες δεν έχουν εμπειρία απο το πρωτάθλημα Παγκορασίδων. Πιο πολλά απο τα μισά παιδιά της 12άδας μας, αγωνίζονται για πρώτη φορά σε επίσημους αγώνες. Δουλειά κι υπομονή.
Η ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ δε μας άφησε πάλι σε ησυχία. Ο τραυματισμός της Κατερίνας Ζαννή μας στέρησε απο μία πολύ καλή λύση, στη διάρκεια του αγώνα.
ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ όμως, ένα ακόμα παιδί. Εκανε ντεμπούτο με τις Παγκορασίδες η Ιλια Κουκομέλα, που αν κι ήταν άρρωση, τα πήγε καλά και με σύνεση και αφοσίωση, θα πάρει αυτά που μπορεί κι αξίζει να έχει, προοδευτικά.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στην Ιριδα για την, καθαρή, νίκη της.
ΑΞΙΕΠΑΙΝΟΣ είναι ο διαιτητής Σαχινίδης. Με ψυχραιμία και θετική προσέγγιση στο παιχνίδι, έκανε πολύ καλή διαιτησία, όπως κι η κυρία Μαυρουδή. Μας άρεσε περισσότερο απο όλα, ότι με μία παιδαγωγικού χαρακτήρα αντίδραση του, έδειξε ότι δεν βάζει τον εγωισμό πάνω απο το παιχνίδι, αλλά, προτάσσει την αυτογνωσία και την αίσθηση του δίκαιου. Κατάλαβε δύο
λάθη που δεν έκριναν τίποτα, αλλά, δημιούργησαν ασυμμετρία στη ροή του αγώνα. 
ΤΩΡΑ χρειάζεται ηρεμία. Είναι παιδιά αυτά που αγωνίζονται. Μπορεί να νιώθουν δεσποινιδούλες, αλλά, είναι μωρά. Εμείς το ξέρουμε, εκείνα δεν πρόκειται να το παραδεχθούν ποτέ. ( Σ.Σ. Μήπως υπάρχει και καμμιά γυναίκα που θα σου πεί ''δίκιο έχεις ;''... ). Στην ήττα και στην κακή εμφάνιση, πρέπει να βοηθούμε τα παιδιά, να μην απογοητεύονται, να πεισμώνουν και να μαθαίνουν απο τα λάθη, πηγαίνοντας στο επόμενο στάδιο.
ΑΣΦΑΛΩΣ, όταν σημειώνουμε ότι χάσαμε γιατί δεν παίξαμε καλά, δεν αμφισβητούμε ή μειώνουμε την ομάδα που ήταν στην άλλη πλευρά του φιλέ. Ομως, όταν κάνεις αβίαστα λάθη, που δεν προέρχονται απο τις επιλογές του αντιπάλου, δε ...φταίει εκείνος, αλλά, εσύ. Δηλαδή, όταν είσαι μπροστά στο πρώτο σετ με 4-10 και μετά μπαίνεις ξανά στο παιχνίδι στο 21-12, με σε βάρος σου σερί 17-2, δεν έχει κλείσει ο διακόπτης ;
ΕΝΤΕΛΕΙ, δε χάνουμε την ουσία κοιτώντας το δένδρο κι όχι το δάσος. Απο αυτά τα παιδιά περιμένουμε πολλά και ξέρουμε ότι δε θα τα πάρουμε μέσα σε μία ημέρα. Τώρα, χτίζονται οι αθλήτριες που θα μείνουν στο παιχνίδι και στον Πορφύρα. Τόσο απλά.
Τα σετ ήταν 25-16,25-15 και 25-19.
ΙΡΙΣ ( Προπονητής Θωμάς Ράπτης)  Ευσταθίου, Ρούσσου, Μακαρίου, Καμπύλη, Μπακάλη, Ζαμπάτη, Αδαμαντίδου, Μαθιούδη, Μετζητάκου, Καρούντζου, Λάλου.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( Προπονήτρια Πόπη Καλλή ) Κ.Ζαννή, Ε.Μονιού, Παυλίδου, Χονδρουδάκη, Παπαγιαννοπούλου, Στανιού, Υφαντή, Μαριστάνογλου, Καρβούνη, Φαλιδέα, Κουκομέλα.