Το πιο εύκολο είναι να γράψω τυπικά το αποτέλεσμα Πορφύρας -Ολυμπιακός 0-3 σετ ( 13-25, 16-25, 13-25 ) στις Παγκορασίδες Δ, στον αγώνα που έγινε για το πρωτάθλημα της ΕΣΠΕΔΑ και να τελειώσουμε εδώ. Δεν είναι έτσι.
Κάθε παιχνίδι είναι και μία αυτοτελής ιστορία για τον ψυχισμό των παιδιών, που αγωνίζονται και πρέπει να το προσεγγίζουμε, τουλάχιστον για πρωτόπειρες αθλήτριες, με την ανάλογη προσοχή ώστε να δώσουμε τα κατάλληλα μηνύματα.
Οι Παγκορασίδες Δ του Πορφύρα αποτελούνται από παιδιά που δεν έχουν παίξει ξανά στο πρωτάθλημα και κυρίως από αθλήτριες που θα είναι και τα επόμενα χρόνια στην ηλικιακή κατηγορία των Παγκορασίδων. Η απειρία είναι δεδομένη, αλλά, όχι μόνο αυτή.
Τα παιδιά μπαίνουν στο γήπεδο με χαρά και μόλις δούν την πρώτη δυσκολία, εγκαταλείπουν, με κομμένα τα γόνατα και άσπρα πρόσωπα, πνιγμένα από το άγχος.
Οχι παιδιά μου. Δεν το θέλουμε αυτό. Είναι μόνο ένα παιχνίδι.
Ας σκεφθούμε μαζί ( και με τους γονείς σας ) ότι αν δεν παίζαμε, δε θα είχαμε και τις εμπειρίες που μας δίνουν κίνητρο να πάμε στην προπόνηση και να βελτιωθούμε.
Η παρουσία των παιδιών στις προπονήσεις είναι καλύτερη από ότι στα παιχνίδια.
Αρα, μπορούμε ( με τη συνεχή δουλειά, με βάση τις αδυναμίες που δισπιστώνονται ) να περιμένουμε καλύτερη εικόνα.
Η καλή ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση, το ( καλώς εννοούμενο ) θράσος, δίνουν την κίνηση στα πόδια, περιορίζουν τα χτυποκάρδια, συγκεντρώνουν το βλέμμα και την προσοχή μέσα στο γήπεδο.
Το γεγονός ότι στον αγώνα με τον Ολυμπιακό, ήταν πιο σταθερές σε απόδοση οι δύο αθλήτριες μας που έπαιξαν για πρώτη φορά, η Μπεγκάι και η Λιαρμακοπούλου, έχει την εξήγηση του. Δεν...πρόλαβαν να έχουν άγχος.
Παίζουμε για να γίνουμε καλύτεροι, όχι απαραίτητα για να κερδίσουμε.
Παίζουμε για να χαρούμε. Καρφώνετε και τρέχετε στην μπάλλα στην προπόνηση, κάντε τα ίδια και στον αγώνα, μην φοβάστε. Πείτε στον εαυτό σας ότι είναι ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.
Η ΟΜΑΔΑ σας στηρίζει και σας αγαπά. Και είναι δίπλα σας. Ειδικά, τώρα, που χάνετε. Γιατί όταν αρχίσετε να κερδίζετε, θα ακούτε και τις φωνές. Αλλά, τότε, δεν θα τις ...ακούτε. Θα έχετε πάρει...φόρα.
Μπράβο σους γονείς σας. Σας βοήθησαν ενθαρρύνοντας σας για τις καλές προσπάθειες σας.
Ετσι θα είναι όμορφο να γίνεται συνέχεια. Μία παρατήρηση, ένα παράπονο, μία φωνή, έτσι όπως είναι τώρα τα παιδιά ταραγμένα, καθώς ψάχνουν να βρούν ρυθμό και πατήματα, θα τα διαλύσει ψυχολογικά και φυσικά δεν το θέλουμε αυτό. Ετσι δεν είναι ;
Σήμερα στις 4 μ.μ. παίζουμε με την Ηλιούπολη.
Δε θα είστε μόνες σας. Μαζί μέχρι το τέλος.
Συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό για την νίκη του. Και καλή συνέχεια.
Δεν ξεχνάμε, πέρα από τους προσωπικούς δεσμούς φιλίας, ότι ο Ολυμπιακός έχει φερθεί ΑΨΟΓΑ και με ΑΓΑΠΗ στον Πορφύρα, σε όλα τα επίπεδα του βόλει Γυναικών.
Αριστη η διαιτησία των Πατεράκη-Τούντα.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( Δώρα Γκολφινοπούλου ) : Κ.Ηλιοπούλου, Ξυπολιτάκου, Μητροπούλου, Σ.Φραγκοπούλου, Καράμπελα, Αργυρέα, Μυλωνοπούλου, Αγορίτσα, Τζίρτη, Μπεγκάι, Λιαρμακοπούλου.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ( Μανώλης Ζωγραφάκης ) : Πολυχρονίδη, Τσιούστα, Στεργίου, Φαρμακίδου, Απογάκη, Τσίτουρα, Φαρμακίδου, Ταχμαζίδου, Παπαμιχαήλ, Ζμπέιλη, Ζουλτάνου, Μαλατρά.
Κάθε παιχνίδι είναι και μία αυτοτελής ιστορία για τον ψυχισμό των παιδιών, που αγωνίζονται και πρέπει να το προσεγγίζουμε, τουλάχιστον για πρωτόπειρες αθλήτριες, με την ανάλογη προσοχή ώστε να δώσουμε τα κατάλληλα μηνύματα.
Οι Παγκορασίδες Δ του Πορφύρα αποτελούνται από παιδιά που δεν έχουν παίξει ξανά στο πρωτάθλημα και κυρίως από αθλήτριες που θα είναι και τα επόμενα χρόνια στην ηλικιακή κατηγορία των Παγκορασίδων. Η απειρία είναι δεδομένη, αλλά, όχι μόνο αυτή.
Τα παιδιά μπαίνουν στο γήπεδο με χαρά και μόλις δούν την πρώτη δυσκολία, εγκαταλείπουν, με κομμένα τα γόνατα και άσπρα πρόσωπα, πνιγμένα από το άγχος.
Οχι παιδιά μου. Δεν το θέλουμε αυτό. Είναι μόνο ένα παιχνίδι.
Ας σκεφθούμε μαζί ( και με τους γονείς σας ) ότι αν δεν παίζαμε, δε θα είχαμε και τις εμπειρίες που μας δίνουν κίνητρο να πάμε στην προπόνηση και να βελτιωθούμε.
Η παρουσία των παιδιών στις προπονήσεις είναι καλύτερη από ότι στα παιχνίδια.
Αρα, μπορούμε ( με τη συνεχή δουλειά, με βάση τις αδυναμίες που δισπιστώνονται ) να περιμένουμε καλύτερη εικόνα.
Η καλή ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση, το ( καλώς εννοούμενο ) θράσος, δίνουν την κίνηση στα πόδια, περιορίζουν τα χτυποκάρδια, συγκεντρώνουν το βλέμμα και την προσοχή μέσα στο γήπεδο.
Το γεγονός ότι στον αγώνα με τον Ολυμπιακό, ήταν πιο σταθερές σε απόδοση οι δύο αθλήτριες μας που έπαιξαν για πρώτη φορά, η Μπεγκάι και η Λιαρμακοπούλου, έχει την εξήγηση του. Δεν...πρόλαβαν να έχουν άγχος.
Παίζουμε για να γίνουμε καλύτεροι, όχι απαραίτητα για να κερδίσουμε.
Παίζουμε για να χαρούμε. Καρφώνετε και τρέχετε στην μπάλλα στην προπόνηση, κάντε τα ίδια και στον αγώνα, μην φοβάστε. Πείτε στον εαυτό σας ότι είναι ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.
Η ΟΜΑΔΑ σας στηρίζει και σας αγαπά. Και είναι δίπλα σας. Ειδικά, τώρα, που χάνετε. Γιατί όταν αρχίσετε να κερδίζετε, θα ακούτε και τις φωνές. Αλλά, τότε, δεν θα τις ...ακούτε. Θα έχετε πάρει...φόρα.
Μπράβο σους γονείς σας. Σας βοήθησαν ενθαρρύνοντας σας για τις καλές προσπάθειες σας.
Ετσι θα είναι όμορφο να γίνεται συνέχεια. Μία παρατήρηση, ένα παράπονο, μία φωνή, έτσι όπως είναι τώρα τα παιδιά ταραγμένα, καθώς ψάχνουν να βρούν ρυθμό και πατήματα, θα τα διαλύσει ψυχολογικά και φυσικά δεν το θέλουμε αυτό. Ετσι δεν είναι ;
Σήμερα στις 4 μ.μ. παίζουμε με την Ηλιούπολη.
Δε θα είστε μόνες σας. Μαζί μέχρι το τέλος.
Συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό για την νίκη του. Και καλή συνέχεια.
Δεν ξεχνάμε, πέρα από τους προσωπικούς δεσμούς φιλίας, ότι ο Ολυμπιακός έχει φερθεί ΑΨΟΓΑ και με ΑΓΑΠΗ στον Πορφύρα, σε όλα τα επίπεδα του βόλει Γυναικών.
Αριστη η διαιτησία των Πατεράκη-Τούντα.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( Δώρα Γκολφινοπούλου ) : Κ.Ηλιοπούλου, Ξυπολιτάκου, Μητροπούλου, Σ.Φραγκοπούλου, Καράμπελα, Αργυρέα, Μυλωνοπούλου, Αγορίτσα, Τζίρτη, Μπεγκάι, Λιαρμακοπούλου.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ( Μανώλης Ζωγραφάκης ) : Πολυχρονίδη, Τσιούστα, Στεργίου, Φαρμακίδου, Απογάκη, Τσίτουρα, Φαρμακίδου, Ταχμαζίδου, Παπαμιχαήλ, Ζμπέιλη, Ζουλτάνου, Μαλατρά.
